مسجد جامع تنها مسجدي است که در ميان مساجد شهر زنجان به سبک و سياق مساجد 4 ايواني ساخته شده و کليه قوانين و قراردادهاي مفروض در معماري مساجد سنتي ايران را با تاثيرپذيري از سليقه‌ها و امکانات محلي در خود جاي داده است.
اين مسجد در طول تاريخ به اسامي متعددي همچون مسجد دارا، سيد، سلطاني و جمعه ناميده شده و داراي 20 حجره در 2 طرف ايوان غربي و شرقي است.
اوج تزيينات بنا در سطوح ايوان‌هاي شمالي و جنوبي تمرکز يافته، کاربرد خط معقلي يا بنايي، نگاره‌هاي گياهي و انواع طرح‌هاي هندسي که با تکنيک کاشي هفت‌رنگ يا مينايي اجرا شده طيفي از هنر دوره قاجار را به وجود آورده است.
عبدالله ميرزا دارا در سال 1211 هجري قمري متولد شد و در 13 سالگي، سال 1224 به حکومت زنجان منصوب شد و «ميرزا محمدتقي علي‌آبادي» که از منشيان خاص شاه بود، به وزارت وي برگزيده شد.
مهم‌ترين کتيبه تاريخي مسجد، فرماني از فتحعلي‌شاه قاجار در خصوص ساخت بنا است که به خط ثلث در پاي قوس ايوان جنوبي نگاشته شده است.
ص/119
انتهای پیام/
